به هر نهادِ ظلم هیچ پایِگی قرار گشت
به خلُق خویِ کفر هیچ مایگی قرار گشت
که هیچ مایه گان به هیچ پایه ای نمی شوند
به ظلمِ پست جهلِ تن نَمایگی قرار گشت
چو آدمی ز حیله ای هبوط کرد از بهشت
به امتحان به جسم رنجِ سایگی قرار گشت
(وقتی حضرت آدم(ع)فریب شیطان را خورد و عصیان کرد بلافاصله پشیمان شد و توبه کرد.خداوند توبه ی او را پذیرفت و به جبران خطا او را به دنیا هبوط داد و به مشکلات افکند تا آدم(ع)و آدمیزاد امتحان شوند یکی از امتحانات برای بشر پوشش و حجاب است و خداوند آسایشی که بی حجابان و حیله گران تجویز می کنند نمی خواهد تا نسل آدمی سختی پوشش جسم خود را بپذیرد و به انجام برساند و از شیطان که دشمن قطعی است پرهیز کند ،توبه کننده باشد و به سمت کاری،حرام خوری ،فساد و اینطور موارد نرود.
متاسفانه برخی می گویند هر پرچمی که برای برپایی عدل پیش از ظهور حضرت بقیّة الله(عج)برداشته شود محکوم به سقوط است به اینان باید گفت که هر پرچمی که با تفکر عصیان باشد نه هر پرچمی و باید دانست که وم برپایی عدل منوط به انتظار بیهوده نیست و انتظار بیهوده را چیزی نمی دهند و خود این انتظار بیهوده محکوم به سقوط است،.وگرنه با عقل هم جور در نمی آید که انسان بنشیند و منتظر چیزی باشد که در آن هیچ نقشی به جز انتظار بیهوده ندارد و این انتظار بیهوده سبب ظلم و میدان داری ظالم است و میدان داری ظالم مانع حضور عادل است و انتظار بیهوده مانع حضور عادل است به این معنی که انتظار بیهوده دست در دست ظالم دارد و دشمن حضرت بقیّة الله(عج)است.همچنین پرچمی که برای عدل برافراشته شد تا موقع ظهور از گزند این ظلم مصون نیست چون از عللِ افتادن پرچم پس از برافراشته شدن برای عدالت،هجوم و نفوذ ظالم و تلاش برای تغییر ماهیت دادن برای ظلم است یعنی ارکان زیر پرچم را برای تحقق ظلم به ماهیت می کشاند و هرچند این پرچم نماد خون شهیدان برای عدالت است اما زیر پرچم ساختار ظالمانه و عادلانه شده یعنی ظلم به طبع بی ایمان هایی در زیر پرچم نفوذ کرده و برخی طبعشان اندکی به بی ایمانی رفته و برخی طبعشان به بی ایمانی نمی رود و هنگامی که رویت می شود میزان ظلم را برای قضاوت پیش روی اذهان می گذارد چون از طرف ظلم قضاوت معنی ندارد و با حیله قاضی پروری برای ظلم می کند و این امتحان سخت ادامه دارد تا مقاومت به سرانجام برسد و ظهور تحقُّق یابد.